Demon południa

- Ćwiczę, ćwiczę, ćwiczę i coraz mniej umiem! – chłopak cisnął gladiusem o ziemię, spuścił głowę i westchnął.

- Przesadzasz – gwałtownik przyglądał mu się z zaciekawieniem.

- Przesadzam. Ale tylko trochę – odparł nowicjusz po chwili namysłu. – Umiem, co umiem. Tylko im dłużej trenuję, tym bardziej mi się wydaje, że powolnieją mi ruchy. Tracę zwinność. Wykonuję techniki mistrzów, a po chwili mylę się w podstawach.

- Widzę. Potrzeba ci skupienia.

- Wydaje mi się, że właśnie skupienie tak mnie męczy. Nie umiem go utrzymać.

- Mylisz, przyjacielu, skupienie z napięciem. Przestań się napinać, a skupienie przyjdzie ci z łatwością.

Chłopak podniósł głowę.

- Możesz mi to wytłumaczyć?

- Oczywiście. Czy nie zdarzyło ci się podczas polowania trafić na trop zwierzyny?

- Tak. Ale wolę zakładać wnyki albo łowić z naganiaczami. Czytać ślady i iść za nimi umieją tylko tropiciele.

- Właśnie. Każdy może wpaść na trop, choćby podczas przechadzki w lesie. Niektórzy nawet za takim śladem podążają. Koncentrują uwagę na otoczeniu, wypatrują kolejnej poszlaki: śladów w błocie, nadłamanych gałązek, skrawków sierści na korze… Chcą ogarnąć wszystko. Jednak albo szybko się meczą, albo dochodzą do wniosku, że w tym tempie nigdy nie dojdą zwierzęcia, które przecież porusza się ze swobodą i bez przystanków. Tak czy siak, rezygnują. Tropiciel natomiast skupia uwagę tylko na śladzie i pozwala mu do siebie mówić. Koncentruje się na jednej wskazówce i pozwala jej się pociągnąć ku następnej. Tropy opowiadają mu historię, a on podąża za nią jak czytelnik podąża od słowa do słowa, od zdania do zdania, od strony do strony za opowieścią, którą ktoś mu wydrukował na kilkuset stronach. Czytelnik się nie wysila, żeby wszystko zapamiętać, zaczyna po prostu żyć tym, co czyta i chce wiedzieć, co się jeszcze stanie. Oto skupienie. Nie wymaga napięcia. Tropiciel krok po kroku sam zamienia się w to, co ściga, dlatego wie, gdzie się spodziewać kolejnego tropu, bo wie gdzie by go sam zostawił. Oto skupienie. Siła poznania tego, czego pragniesz, od środka. I podążania za tym całym sercem.

Gwałtownik spojrzał w stronę słońca, zmrużył oczy i dodał:

- Kiedy liczysz tylko na siebie, napinasz się i z każdym ruchem tracisz energię, słabnie twoja koncentracja. Skupienie zaś to siła miłości, siła przyciągania, dzięki której choć w nadludzkim wysiłku wychodzisz z siebie, trwasz w oczekiwaniu i płoniesz. Zapomnij o zmęczeniu, przyjacielu. Ćwicz w takim skupieniu. Z takim ogniem.

John Jude Palencar "Czarny tatuaż"